18 Ocak 2015 Pazar

EN DEĞERLİM


Hayatınızda "en değerlim" diyebileceğiniz kişi kimdir? Bir insanın hayatında, "en değerlim" diyebileği kişi nasıl var olur?  Etrafımızda sürekli duyduğumuz "ben onsuz yaşayamam, ben onsuz ölürüm" lafları.. Nasıl hayatımızın merkezine yerleşir "en değerlim" dediğimiz kişi..

Benim en değerlim, oğlum. Kuzey'im.. Ah bir dili olsa da konuşşa, o en çok sevdiğim.Herkesten değerli olan varlığım, huzurum.


2013'ün mayıs ayında girdi hayatıma. O sıralar sevgilim şimdi eşim, yol arkadaşımın hediyesi.. Doğum günüme az kalmıştı, acaba bana ne hediye alacak heyecanları içerisindeyim. Doğum günümde buluştuk, en yakın arkadaşımla tanıştıracağım nereye gitsek ne yapsak tabi her şey önceden planlanmış. Girdik bir restauranta oturduk muhabbet sohbet, aradan zaman geçti bir de ne göreyim samimi arkadaşlarım elinde pasta içeri girdiler.Sürpriiiiiz. Ben gerçekten de şaşkınlık içerisindeyim tabi, hiç bir şeyi çakmamışım o güne kadar.Ve asıııl sürpriz en yakın arkadaşımı benim için yanıma getirtmiş. Aramızda 4 saatlik mesafe var. O başka bir şehirde okuyordu üniversiteyi. Nasıl mutluyum ama bundan daha büyük mutluluk olamaz diyorum bugün. Kaç aylardır görüşmemişiz. E tabi kaç aydır görüşmemişiz benim gözüm daha kimi görür ki, dalmışız bir güzel muhabbete. Benimki bir anda ortadan kaybolmuş onu bile farketmemişim. Yönüm restaurantın kapısına dönük oturuyordum. Sonra bir baktım yanımda yok, Allah Allah nereye gitti diye soruyorum yanımdakilere. Lavaboya gitti gelir şimdi demelerine kalmadaaan sevgilim elinde dünyanın en minnoş köpeğiyle içeri giriyor. Çığlığı basıyorum tabi, garsonların sessiz olun lütfen diye uyarmasıyla kendime geliyorum. Allahım o nasıl bir tatlılık dünyalar benim oldu.
Bugün benden daha mutlusu yok diyorum bugün benden daha mutlusu yok! Ben anne oldum.







Bebeğim benim kollarına geldiğinde henüz 50 günlüktü. Sevgilim arkadaşımla anlaşmış, köpekleri çok seviyor bir golden yavrusu alalım, araştırmışlar ve arkadaşımın yaşadığı şehirden bulmuşlar. Bana geldiğinde çok yorgundu bebişim, 4 saatlik yol çok yormuştu onu :D
Arkadaşımın dönme saati geldi :( Şimdi buna bir isim de koymak tabi. Düşünüyoruz ne koysak ne koysak kimsenin aklına gelen bir şey yok, benim de tek bildiğim yabancı isim koymak istememem. Sonra birden ağzımdan KUZEY olsun lafı çıktı. Kendime anlam veremedim neden öyle dedim ki ben şimdi.. 
-Ne? Kuzey mi? O nerden çıktı şimdi? Tuhaf tuhaf yüzüme bakmalar.
-Hani senin en sevdiğin dizi KUZEY-GÜNEY ya Kuzey'e benzesin asi olsun,karakterli olsun.

Tabi annem çok sinirlendi ilk gün :D Babam hiç yorum yapmadı.. Ertesi gün eve bir geldim babam oğlumu sahiplenmiş kucağında uyutmuş, bana vermiyor "çocuğun keyfini bozacaksın uyanınca alırsın" O benim oğlum diyorum içimden, hiç kimse kucağında uyutamaz sadece benim kucağımda uyuyabilir. Böyle anlamsız anlamsız kıskançlıklar içimde.

İlk zamanlar çok korkmuştum çünkü abartısız 24 saat boyunca uyuyordu. Babam hayvanları çok çok sever en büyük hobisidir. O bile telaşlanmıştı acaba bir şey mi oldu, sonra veterinere sormuş gelişim çağında bebek olduğu için uyuması çok normalmiş.





Dünyanın en sevimli yaratığı, en tatlı bebeği. Uykusunda bebek gibi ağlıyordu artık rüyasında ne görüyorsa! Ve gerçekten o kadar akıllıydı ki. Kucağımızdayken tuvaleti gelirse ağlıyordu, yere bırakınca yapacak yer arıyordu  biz tabi hemen koşa koşa dışarı çıkarıyorduk. Kucağımda ne de güzel uyuyordu ama.Günler  böyle geçerken benim oğlum hızla büyümeye başladı. 

Bebekken çok sık küsüyordu bana.Okula gidip onu tüm gün yalnız bıraktığım zamanlarda hele.

Kuzey'imin pilates saatiiiiii! :D


Artık tüyleri çok dökülmeye başlamıştı, yavaş yavaş evden çıkarmaya alıştırmaya başladık. Önce balkonda kaldı.

Balkonda da olsa evin içine tüyleri giriyordu yine de. Annem ikna olmadı en sonunda, ve dışarıda kalmaya başladı oğluşum :( Dışarı da dediysem evi var. Ama artık biz beraber uyuyamayacaktık :(







Şimdii benim bebişim kocaman yaramaz yakışıklı bir abi oldu, hayatımın en değerli varlığı, huzurum.. Sinirliliğimde sakinleştiren, mutsuzluğumda mutlu eden. Ah bir dilin olsa da konuşsan Kuzey. Ya da böylesi daha iyi, her şeyi o boncuk gözlerinle anlatman,anlaman. Sessizlik daha iyi belki de. Konuşsan büyüsü bozulur, sen hiç insanlara benzeme hep böyle kal.

Seneler geçse de, çocukluğun geçse de o bebek gözlerin hep aynı kalacak ve ben her baktığımda eriyip biteceğim, delireceğim severken "gözlerini yerim senin" diye. En güzel gülüşe sahip canlı. Hayatımda bir daha böyle köpekle karşılaşırmıyım bilmiyorum, enerjisi hiç bitmeyen yaramazlığı ile herkesleri hayrete düşüren. Oyun oynamayı , yüzmeyi ve karı çok seven sıpa. Kar yağdığında ondan mutlusu yok.













 Güneşi gördüm!



En tatlı hali banyo yaparken tabi. Ben çok şımarttığım için beni hiç dinlemiyor ama babamın her sözüne sadık. Ondan çok korkar ama yine de en sevdiği insan babam. Banyo yaparken bana attığı bir bakışları var :D  



 Kuzey artık evimizin oğlu, ailemizden.Kendini parçalayan anneleri hiç anlamazdım, evladım evladım diye.Nasıl olur da eşlerinden daha çok severler çocuklarını derdim. Kuzey'le anladım, Hiç tiksinmeden, gocunmadan sevdim kokladım. 

Sizin hayatınızda "en değerlim" dediğiniz kişi kim?

O günleri yeniden hatırladım, iyi ki bana hayatımın en değerli varlığını almış. Ve iyi ki eşim gibi bir insana sahibim. Dostlarım gibi dosta sahibim. Aile gibi aileye sahibim. Hepsini çok seviyorum. 

Ama laf aramızda eşimle oğlumu bi' başka seviyorum. Onlar gibileri yoook.

Hayatnızdaki "en değerli" varlığı bulmanız dileğiyle*










5 yorum:

  1. Merhaba, blogunuza izleyiciler gadgeti eklerseniz kolayca takip edilebilirsiniz. Benim bloguma da beklerim:)
    theruj.blogspot.com.tr

    YanıtlaSil
  2. Eklediiim ordan da takip edersen sevinirim :) Geliyorum hemeen bloguna :D

    YanıtlaSil
  3. Ay nasıl güzel anlatmışsın canım yaa. Her bir saniye canlandı gözerimde. Ben zaten çok severim köpekleri bi yandan korkarım ama senin gibi bebeklikten alıp büyütsem korkmam ki o zaman. Kuzey'e bayıldım zaten :)
    Blog keşif etkinliğinden görüp takibe aldım seni :) Bana da beklerim.
    visneliruj.blogspot.com.tr

    YanıtlaSil
  4. Çok teşekkür ederim kii, ben de çok seviyorum köpekleri ve çok istiyordum içten içe. Sen de çok seviyorsan yenersin korkunu.

    YanıtlaSil
  5. O kadar duygulandım ki okurken nasıl tatlıymış nasıl da minik benim oğlum da benim için öyle tüy sorunu malesef katlanılacak gibi olmuyor ne kadar temizlense de çok zor her yerde tüyleri geziyor mecburen:( Ama yine de dünyanın en tatlı varlıkları elimde olsa hepsine bakabilsem keşke:(

    YanıtlaSil